The Movie Teller
Neem alvast een kijkje
Voor de zoutmijngemeenschap in de Atamaca-woestijn in Chili is de plaatselijke bioscoop hun meest heilige ruimte. Het is daar, in het volgepakte theater, dat degenen die zich een kaartje kunnen veroorloven, elke zondag samenkomen voor een paar uur escapisme. Door de films die ze bekijken wordt de gemeenschap getransporteerd naar verre oorden, waar de dagen niet gevuld zijn met eindeloze dwangarbeid in de zoutmijnen, de mensen geen last hebben van de langzaam draaiende wielen van politieke onrust en vrij zijn om hun dromen te volgen.
Van alle bewoners wordt María Margarita er het meest doo…
Voor de zoutmijngemeenschap in de Atamaca-woestijn in Chili is de plaatselijke bioscoop hun meest heilige ruimte. Het is daar, in het volgepakte theater, dat degenen die zich een kaartje kunnen veroorloven, elke zondag samenkomen voor een paar uur escapisme. Door de films die ze bekijken wordt de gemeenschap getransporteerd naar verre oorden, waar de dagen niet gevuld zijn met eindeloze dwangarbeid in de zoutmijnen, de mensen geen last hebben van de langzaam draaiende wielen van politieke onrust en vrij zijn om hun dromen te volgen.
Van alle bewoners wordt María Margarita er het meest door getransformeerd. Zondag is dan ook haar favoriete dag wanneer ze met haar ouders en broers naar de bioscoop gaat. Wanneer haar familie na een tegenslag geen geld meer heeft voor het wekelijkse uitje, mag María blijven gaan omdat ze een bijzonder talent blijkt te hebben; ze kan de films na afloop tot in detail fantastisch navertellen. Voor María worden films haar tweede taal - een taal die alleen zij echt vloeiend spreekt. Ze gebruikt haar verteltalent om de magie van de beelden die ze in de bioscoop heeft gezien te delen met de arme bewoners van mijngemeenschap in de Chileense woestijn. Al snel hangt de gemeenschap aan haar lippen.
De film verkent het leven van María Margarita in twee fasen: eerst als de jongste dochter van een zoutmijnwerker met een speciaal talent, en later als jonge vrouw, die door de ontberingen van het leven is uitgegroeid tot de belangrijkste kostwinner van haar gezin. Terwijl de hoop op een betere, mooiere toekomst langzaamaan begint te verdwijnen, komt ook de plaatselijke bioscoop in een neerwaartse spiraal.
Regisseur Lone Scherfig (vooral bekend van haar voor een Oscar genomineerde drama An Education) laat in iedere scène de onvolmaakte wereld waarin María leeft zien. Scherfig put uit de films die María bekijkt - nooit openlijk, maar subtiel - om elke nieuwe tragedie die in haar leven komt in een context te plaatsen. Het publiek hoeft de bloedige nasleep van de verwonding van haar vader niet te zien; María's met angst gevulde ogen die naar de bloederige filmscènes kijken, kunnen dezelfde betekenis overbrengen.
In zekere zin weerspiegelt deze tactiek María's rol als 'filmverteller'.