Nastaran: “Nu ik zelf kinderen heb, merk ik hoe kwetsbaar het leven is. Mijn angst voor de dood is groter dan ooit. Hoe te leven? Zoekend naar antwoorden, ontmoette ik haar.”

Voor deze voorstelling baseerde Nastaran zich op de gesprekken die ze voerde met een ongeneeslijk zieke leeftijdgenoot. Hoe kijkt deze vrouw – net als Nastaran een jonge moeder van twee kinderen – naar het leven? Hoe brengt ze haar dagen door? Wat zijn haar verlangens, wil zij iets nalaten? Betekent de dood voor haar het einde of zal ze op een andere wijze voortleven?

Samen met het team achter haar succesvolle voorstellingen Songs for no one en This is not a dance verbeeldt ze in een voortdurend veranderende ruimte een wereld voorbij de dood.

Wanneer

Locatie