Sint Martinuskerk

Al snel na zijn geboorte verhuist het gezin naar Italië. Daar sluit hij zich tegen de zin van zijn ouders bij de Christenen aan. Als Martinus 15 jaar is wordt hij door de keizer verplicht het leger in te gaan. Het verhaal gaat dat hij op een koude winternacht een halfnaakte bedelaar voor de poort van Amiens ontmoet. Wanneer er vrede in het land is, kiest hij voor een eenvoudig monnikenleven in het door hemzelf gestichte klooster Marmoutiers aan de Loire.

In 372 wordt hij tegen zijn zin door het volk tot bisschop van Tours gekozen. Hij vond zich niet waardig genoeg om bisschop te worden, dus verstopte hij zich in een ganzen- of zwanenhok. Maar toen ze hem gingen zoeken gingen de ganzen als een gek tekeer waardoor ze hem vonden en hem wijdden tot bisschop. Dit verhaal is de reden dat er op afbeeldingen soms ganzen of zwanen aan zijn voeten staan. Ook als bisschop blijft hij zo veel mogelijk tussen de mensen.

Door zijn bijzondere gaven kan hij veel mensen helpen en na zijn dood op 8 november 397 wordt hij op 11 november 397 begraven in de basiliek van Tours. Een eeuw later wordt hij heilig verklaard, als één van de eerste niet-martelaren.

Inmiddels is hij de grote beschermheilige van Frankrijk.
Ook in Nederland was Martinus een populaire heilige; veel kerken zoals de Dom in Utrecht en de Martinikerk in Groningen zijn aan hem gewijd. Ook is hij de schutspatroon van de stad én provincie Utrecht.

In de Sint-martinuskerk zitten verschillende glas-in-lood ramen. Er zijn er 10 in de kerk zelf, 2 achter het priesterkoor en 1 in de Maria-kapel.