Blue Jean

Jean werkt als gymlerares en heeft een liefdevolle relatie met Viv, haar politiek geëngageerde vriendin. Op school weet niemand dat ze op vrouwen valt. Onder premier Margaret Thatcher wordt in Groot-Brittannië in 1988 Artikel 28 van kracht, die bepaalt dat het op scholen verboden is om homoseksualiteit opzettelijk te bevorderen – dus Jean houdt haar geaardheid angstvallig verborgen voor de collega’s op school.

Haar dubbelleven komt onder druk te staan wanneer ze Lois, een van haar pupillen, tegenkomt in de gaybar waar ze vaak naartoe gaat. De enige plek waar ze zich vrij kan uiten. Ook Lois is lesbienne, en niet bereid dat te verbergen. Als de andere leerlingen zich tegen Lois keren, wordt Jeans dubbelleven op de proef gesteld. Terwijl de druk van alle kanten toeneemt, wordt ze uitgedaagd op te komen voor wie ze werkelijk is.

Blue Jean won vier British Independent Film Awards, waaronder die voor de Beste Hoofdrol en Beste Debuterend Scenarioschrijver. Het is een zelfbewust speelfilmdebuut van Georgia Oakley, die Jean (knap gespeeld door Rosy McEwen) de hele film lang stevig onder druk zet, maar haar nooit een simpele uitweg biedt. De film onderstreept nogmaals dat 'coming out' niet één bepaald moment in de tijd is, maar een strijd die dagelijks gevoerd wordt.

Voor wat het waard is: Sectie 28 werd in 2003 opgeheven.